Posts

Posts uit december, 2013 tonen

Kerstgeswap

Afbeelding
Ik kerstswap, jij kerstswapt... Het lijkt de laatste weken wel een werkwoord geworden! Maandag kwam ook hier de postbode langs met een pakket van mijn swappartner Sofie. Daarvoor stopte ik graag met afwassen! Ik kreeg een lekker warm zeteldekentje en ook nog zelfgemaakte oorbellen en haarspeldjes. Bedankt, Sofie! Ik hoop dat ik haar even blij kon maken met mijn postpakketje. Zo zag het eruit net voor ik de doos definitief dichtkleefde: Drie ingepakte knutsels, enkele zelfgemaakte kerstkaarten en een schrijfseltje bij dit alles. Het hoofdcadeau was deze omkeerbare Boleo-tas : Stof: Nostex St-Agatha-Berchem Aangezien Sofie liet weten dat ze houdt van groen en alle aardetinten, ging ik voor een designerstofje van Makower UK met blaadjes. Als contrasterende stof koos ik een mooi chocoladebruin. Eerlijk gezegd had ik 'm zelf ook wel willen houden, die Boleo :o) Voorts maakte ik nog een stoffen kaftje over een notitieboekje. Altijd handig in de handtas, toch? Z

Kerstfreubels

Afbeelding
De cadeautjes zijn uitgedeeld... De blogpost mag gepubliceerd worden! Ik knutselde voor mijn papa (ja, wij trekken naampjes voor de kerstpakjes) een lekker warm zeteldeken met aan de ene kant katoen, aan de andere kant een zachte fleece en in het midden tussen de 2 stofjes een vrolijke (zelfgemaakte) paspelband. Voorts trok ik nog onze oudste zoon. Voor hem kocht ik een set houten groenten die hij als een echte kok kan snijden met zijn houten mes. Oma maakte hem een keukenschortje, want hij is altijd zo snel om mij m'n keukenschort te brengen als ik nog maar iets durf doen in de keuken (bijna maniakaal!). Nu heeft hij ook zijn schortje voor in zijn speelgoedkeuken! Manlief trok mijn naam en gaf me 'n kookboek van Pascale Naessens. Zien er lekkere recepten uit en ga er zeker oets uit koken deze vakantie! Benieuwd of alles zo vlug klaar is als ze beweert in haar boek! En de 4de persoon is mijn jongste broer. Da's zo iemand die altijd wacht tot de laatste week o

De eindsprint

Vanavond lagen de kinderen om 19u30 allebei in bed. De man des huizes zit op restaurant met zijn collega's en ik zorgde voor een kant-en-klare moussaka zodat ik niet moest koken. Het was namelijk hoogtijd om mijn kerstswap af te werken. Deze namiddag ging ik in de rapte naar de stad om inpakpapier te kopen, nog een laatste kerstcadeautje en in de Hema maakte ik van de gelegenheid gebruik om nog een nieuwe lippenstift te scoren voor de feestdagen. Ik schreef een kaartje voor mijn swappartner, pakte alles netjes in, hing een labeltje aan elk pakje en morgenochtend kan ik naar de post om de doos op te sturen. Zo spannend en leuk om te doen! Sofie, zet je maar schrap, je swapcadeau komt eraan! Zelf kijk ik al uit naar het moment dat de postbode hier een swappakje afzet :o) Tenslotte pakte ik ook nog wat andere cadeautjes in, maar durf ze niet onder de kerstboom te leggen omdat niet alles kidproof is. Ik zal ze dit jaar maar direct in een kast steken, denk ik (jammer, want het he

Bloemetjes voor mezelf

Afbeelding
Het zijn nu echt de laatste rustige dagen hier in huis. Volgende week is het kerstvakantie en de kribbe sluit tot en met Nieuwjaar. De kinderen zijn dus allebei thuis, en mama zal wel weten wat doen. (Allesbehalve naaien, wellicht...) Onlangs kocht ik dure Lillestof (die ik al maanden op het oog had) voor een longsleeve voor mezelf. Een model dat uiteraard eerder werd getest en goed bevonden . Deze stof mocht zeker niet blijven liggen, dus ging ik er vandaag mee aan de slag. Een dergelijk projectje werk ik meestal af in een uur of 3.  Het begon al met lichte paniek toen ik de stof namat: slechts 128 cm ipv de gevraagde 130; en dat was al erg zuinig gerekend (ahja dure stof, he). Na een stoomstrijkbeurt kwam ik zelfs maar aan 126 cm meer!  Ik heb dus serieus moeten passen en meten om alle patroondelen uit de stof te krijgen. Maar goed, het is me gelukt en hier is het resultaat:

Zo'n doordeweekse zondag

Vandaag was een echte, doordeweekse, saaie zondag. Zo eentje waarvan ik er niet te veel wil in een jaar. Zelf was ik moe van gisteravond uit te gaan (lees: braaf naar een klassiek concert in Leuven) en bij thuiskomst een klaarwakkere jongste zoon aan te treffen in de armen van onze babysit. Het was nog maar de 4de keer dat ze hem moest troosten... Jeetje! Hij hoefde écht niet op mama en papa te wachten, hoor. We wisten meteen weer wat ons te wachten stond: hem voor de honderdvijfentwintigste keer bij ons in bed nemen. Het was tenslotte al 1u30 en we hadden geen zin om er nog uit te moeten voor het gejammer voor de tanden / het gehoest van een schoorvoetend wegebbend rsv'tje. Godzijdank werd er dan ook vrijwel meteen geslapen... Tot 6 uur, dan toch... (Auw!) Ik ben dus moe. Tel daarbij op dat ik vandaag alleen de dag moest doorkomen en dat 2 kinderen NOOIT simultaan slapen en u weet waarom dit postje bovenstaande titel kreeg. Toen de man thuiskwam, heeft hij met de oudste

Aan de slag voor de kerstswap

Vandaag begon ik eindelijk aan mijn ideetje voor mijn kerstswap... Helaas kan ik er niet veel over zeggen, want de gegadigde leest mogelijks mee. Heb weer heerlijk zitten prutsen, oh, wat ga ik dit volgende maand missen... Ik hoop dat ik het morgen kan afwerken! Da's dan weer iets dat ik kan doorstrepen op mijn "To Do (voor ik weer moet gaan werken)"-lijst... (Over hoe ons kot erbij ligt, zal ik maar zwijgen, zeker?) Want het huishouden vergeten we tijdens het handwerken! Hmpfff... Nog een leuke uit de mond van onze oudste zoon vanavond (bijna 2 1/2 jaar) toen Jeroen Meus aan 't koken was met varkenskroon (je weet wel, zo'n vleesje waar aan de zijkant ribbekes uit priemen): "Kijk mama, vleesje pootjes aan, he"! #sweet!!!

Doe de Iene-Miene

Afbeelding
Wie geregeld facebookt binnen bepaalde naaigroepen , is op de hoogte van de "hypes" in naailand. Zo ook deze (nog even) huismoeder. Het was ook hoogtijd om eens te denken aan wat kleren voor mezelf. Ik heb absoluut geen nood om winkelstraten af te struinen met een veel te grote buggy die meer een last dan een lust is.  De Iene-Mienejurk leek mij een heerlijk winters kleedje dat wellicht niet tot frustratie zou leiden wegens niet passen of te moeilijk of te veel werk. Vooral omdat fb'end Vlaanderen gezwind deze jurk in alle geuren en kleuren op het internet post.  Dat kan ik ook, dacht ik. Ik ging op zoek naar dikke tricotstof en een vrolijk, rekbaar paspeltje en ging - tussen snotterende en jammerende zieke zonen - aan de slag.  Op het gemak, want met zieke kindjes staat je kop wel eens op  "half zeven" en ik had geen zin om fouten te maken.  Na 2 dagen kwam ik op de proppen met dit resultaat (alweer een belabberd "selfie", sorry!):